Асабліва цяжкім становішча параненых было зімой 1941–1942 гадоў. Аб гэтым, успамінаючы самы складаны перыяд развіцця партызанскага руху, напішуць байцы ў часопісе «Рогачёвские партизаны в борьбе с немецкими захватчиками», датаваным чэрвенем 1944 года. Медыка-санітарнай службе ў рукапіснай кнізе прысвечаны цэлы раздзел. Сітуацыя пачала паляпшацца ў другой палове 1942 года: у глухіх лясах з'явіліся лазарэты, а ў цяжкахворых – шанц на жыццё. Але гэта будзе потым. А тады, у першую суровую зіму вайны, калі партызанскі рух уяўляў сабой невялікія групы і атрады, не было ні медыкаментаў, ні медработнікаў, ні ўмоў для аказання дапамогі…